Փոքրուց շատ եմ սիրերում Տրնդեզ տոնն ու սիրում եմ ավելի քան Ամանորը:
Մեծ ընտանիքս հավագվում է՝ հայրս ու պապս տանիքում կրակ են վառում, տատս ու մայրս փոխինդ, աղանձ ու գաթաներ են պատրաստում: Իսկ մենք՝ քույր-եղբայրներով հրճված, ստեղից էնտեղ անցնելով բոլորին մեծ սիրով և երջանկությամբ խանգարում ենք:
Կրակն վառելուն պես, յոթ շրջան պտտվում ենք, հետո ամենքս երեք անգամ ցատկում ենք կրակի վրայով: Երբ բոլորն արդեն ցատկել, վերջացրել են, մարելուց առաջ փոքր ես և եղբայրս անընդհատ ցատկում են կրակի վրայով այնքան մինջև ուշքներս գնալուն պես չհոգնենք: Քիչ հետո կրակն մարում ենք, իջնում ենք տուն: Բարձր, լավ տրամադրությամբ, ոմանք հոգնած ու տարջված, նստում ենք սեղան շնորհավորելու, մինջև վերջ ուրախանալու:
Աստղ Կիրակոսյան 